37
30 May 2021
Ailen Seni Hayata Nasıl Hazırlamalı?
Bence ailenin sana her zaman güvenmesi en temelde yatan şey. Güvendikleri sürece hayatta her şeye önde başlarsın.
Güven, dozunda özgürlük, sorumluluk vermeleri...
Bolca sevgi yüklemeliler, sevildiğini bilen çocuklar her işi başarır hayatta.
Küçükken bana bol bol sevgi vermelerini, benle oynamalarını fln isterdim. Benim hayatta nelere değer vermem gerektiğini, herkesin ve benim kendime göre özel olduğumu, kendimize değer vermemiz gerektiğini, biliyorum ama değerlerimizi fln daha küçük yaşlarda böyle şeyleri asilamalarini isterdim. Güzel konuşmalar yapmalarını isterdim. Psikolojimizle fln ilgilenm3lerini, yeri gelir arkadaşı olarak, Daha çok sevgi saygı çerçevesinde büyütmelerini isterdim ama bütün bu konular Türkiye'nin cooooğu ailesinde, buradakilerde de bazilari olmayabilir tabi hiç böyle değil. Cok nadir b9yle aileler. Çocuk büyütmek bi saheser yapmak gibidir. İncelikleri vardır, sorumlulukları vardır. Oyle sadece karnını doyurmak, somut maddi ihtiyaçlarını gidererek çocuk buyutulmez. Asla hakaret anlamında söylemiyorum ama hayvanlar da yapar bunu. Önemli olan manevi olarak da büyütmek.
herşeyde arkalarında olmayacağım kendi başlarına ayakta durmayı bilsinler çok nazlı yetiştirmiyorum çabuk yenilmesinler dayanıklı olsunlar ve çok karışmayacağım ama hep takipte olacağım beni böye yetiştirmelerini isterdim
Ben oğlum olursa askeri okula kızım olursa baleye göndererek disipline edebilecegim kanaatindeyim serbest bırakıcam
Beni asker olarak yetiştirdi de ne oldu? Sonuç genç yaşta korgenerallik. Ama prenses olarak yetiştirmediğine minnettarım, en azından hayallerle büyüyüp sudan çıkmış balığa dönmedim. Ne prens/prenses olarak yetiştirmeli, ne de asker olarak. Ortayı bulmalı, sevgiyi ne aşırı ne az vermeli, hayatından hareketi, kitapları, özgürlüğü ve sorumluluğu eksik etmemeli, ne olursa olsun yanında olunmalı.
Doğru ya da yanlış vereceğim tüm kararlarda yanımda olmalarını,çevredeki başka çocuklarla beni kıyaslamamalarini isterdim.
Küçükken sevgi ve huzur tek isteğimdi, sonra boşverdim. Bana hep güvendiler bu benim için çok önemliydi. Önümde hep berbat örnekler vardı ve bizim gibi olmamak için çabalayacaksın dediler.
Şu an tek istediğim onların hayatına fazla dahil olmamak, aralarındaki sorunlar sayesinde bende yıpranıyorum o kadar. Ama bu sorunlar gelecek hayatım için ders çıkarmamı da sağlıyor.
Beni boşversinler artık, öyle ya da böyle büyüdüm. Tek istediğim artık umurlarında olmamak.
Bir çocuğa fazla sevgi vermeyin, hayatı toz pembe öğretmeyin, düşe kalka büyüsünler.
Ailem beni biraz rahat bıraksa ya da tozkoparan iskenderde oynamama izin verse süper olurdu
Küçük yaşta 6-7 falan daha erken bence ama neyse böbzxöcb İngilizce kursu çok önemli hele bu zamanda. Basketbol futbol voleybol yada yüzme gibi jimnastik de olur güzel bir aktivite. Sevgi, huzur, birbiriyle kavga etmeyen ebeveynler. Ama ben ilk önce İngilizce işinin olması gerektiğini düşünüyorum.