19
30 Eki 2020
99 Depremi'ni Hatırlayanlar
Birkaç adı var o depremin. Kimimiz '99 Gölcük Depremi', kimimiz 'Marmara Depremi', kimimiz ise 'İzmit Depremi' diye adlandırabiliriz ama o geceki acıyı aynı hatırladığımıza eminim.
Bir çoklarının evlerinin yıkıldığı, bir çoklarının hayatını kaybettiği ve bir çoklarının yakınlarını kaybetmenin acısını yaşadığı bir felakat. Bu gün Ege Bölgesi'nde meydana gelen deprem sonrası hepimiz bence bir hatırladık bu acı geceyi.
Ben babaannem ve dedemle uyuyordum o gece. 5 yaşındaydım. Sallanmaya başladığımızı ve dedemin apar topar beni kucaklamasını, babamla annemle evin koridorunda karşılaşmamızı ve o telaşı hatırlıyorum.
Bugün yaşanan deprem sonrası enkaz altında kalanlardan iyi haber gelir inşallah ve bir daha büyük acılar yaşamayız.
Net şekilde hatirladigim olay, açık perdeden binalarin nasil da siddetli ruzgarda sallanan agaclar gibi sallandigini dün gibi hatirliyorum. 5. Katta oturuyorduk, deprem bitti elimize geceni alip ciktik. Elektrik yok, telefon yok, fener isiginda 5 kati indik, kucuk sari bir radyom vardi, hemen onu actim. Avcillar yerlebir, Yalova yerlebir, Sakarya, İzmit yerlebir. Sanki kiyamet kopmus kimse ne yaptigini bilmeden sokaklarda. Sakaryadaki akrabalarimiza ulasmaya calisiyoruz, imkansiz. Cep telefonu bile dogru duzgun yaygin degil. Babamlar sabaha karsi yola cikti Sakarya'ya gittiler. Akrabalarimizdan evleri yikilanlar var, can kaybi yok ama Sakarya dümdüz, bir ova misali... Görseldeki kamyonda benim cocukluk arkadasim vardi, resmen kıl payı ölümden kurtuldu.
Ben biliyorum. Yaşadık, kaçtık ankaraya. 5 yıl orada kaldık ama sonra geri döndüler aile denen şey 😒. Neymiş alışmışlar oraya falan düzen falan bura farklı falan. Annem ankarayı sevdi ama baba çok meraklı buraya.. Mecbur onun yüzünden geri geldik.
Aile düzeni diye.
Şimdi marmaradayız hala.
Sonra ayrıldılar zate 🤔 Kac sene sonra bilmiyom ama yakın tarih. Ulan bari ankarada kalsaydık. O zaman ayrılaydınız.
Bende belki bişeler yerleşimdir oraya çevre mevre iş bişeler yapardım belki angarada devam ederdik düzen kurup ne guzel. Bebeydim yani daha genç 🤔 Pek bişe yapamadım tabi. Öyle kös kös geçti yıllar. Bunların peşinde bende sürüklendim.
O gece gördüğüm yıldızları bir daha hiçbir yerde görmedim... 10 yaşında bir çocuk gökyüzüne bakıp tüm acılarını, korkularını unutmuştu. Işıklar olmadan, insanlar olmadan her yer ve her şey daha güzel mesajını vermişti bana o gece.
Bebeymişiz o zamanlar bir beze sarıp evden çıkartmışlar beni şimdi olsa bu binalardan kurtuluş yok gibi bi depremi daha kaldırmaz yani kamyon geçse ev sallanıyor gerisini siz düşünün öyle bitik yapıtlar
Evet. Baya acı bir günmüş. Babaannem her laf başında anlatır
Ben bizzat yaşamadım ama hayal meyal hatırlıyorum, oradaki akrabalarımız ulaşmaya çalılıyorduk