923
5 Ara 2020
21. Yüzyılın En Temel Mutsuzluk Sebebi
Gelecek kaygısıdır diye düşünmekteyim. Hatta uzun vadede bir gelecekten değil doğrudan yarına olan kaygıdandır. Her şeyin bu kadar belirsiz olduğu zamanlarda zamanın bir o kadar hızlı bir şekilde akıp gitmesidir. Zaman az, yapılacaklar çok kaygısı ile kendini gerçekleştirememe korkusundan doğan bir anksiyetedir. Sizce?
Bizim savaşımız ruhani, çünkü biz tarihin ortanca çocuklarıyız...
Hayatı zor kılan oçları yüzündendir.
Aslında zor bir şey yoktur. Her erkek kadın başının çaresine bakabilir mutlu olabilir yanyana gelip.
Ama bazı pi#ler yapışmış bırakmıyor.
İnsanlara işleri zorlaştırmaktan ızdırap çıkarmaktan mutluluklarını ellerinden alıp kendileri yemekten hoşlanıyor.
Ve buna düzen diyorlar.
Sm sizin düzeninizi. Oçları.
-
Dünya buna uygun yaratılmıştır. Altyapısı buna uygundur. Ama insanlar (bazı)insanlar diyelim. Ellerini attıkları her şeyi berbat etmişlerdir.
Bundandır bu ızdırap. Bu zorbalık. Bu mutsuzluk. Birileri sürekli birilerini kandırmak kullanmak için hamle yapıyor hiç durmaksızın.
Zarar görenler mutsuz oluyor.
Fayda sağlayanlar azıyor.
--
Adaletin A sının ucunun tek kenarı yoktur bu ortamda. Her şey bir yalan veya birilerinin avantajına işine göredir.
Yapılan işlerin 85% bir şov
ilizyondan ibarettir.
-
Adaletin olmadığı yerde de
Bol yalanın olduğu yerde, zorbalığın olduğu yerde Mutlukluk olmaz.
Çok zor...
Ne kadar kaçarsan kurtarırsan kurtar.
1 2 3 5 10 Karşına çıkacaklardır pi#liklerle yine.
İnsanlar insan olmalı.
Mutlak mutluluk için.
Modern kaygılar
İnsanların tek odaklanması gereken şeyin artık geçim kaygısı geleceği fln olması bu yüzden birbirleriyle güzel zaman geçirmeye fırsat bulamıyorlar
Insanların sadece gendini düşünmesi
Bu gelecek kaygısının sınırı dediğin gibi yarına kadar geldi. İnsanlardaki endişe hayal kurmalarına bile engel olur oldu. Ve bu durum devam ettikçe oluşacak psikolojik çöküntü mutsuz olan toplumumuzu ne hale getirecek kim bilir.
Elimizde olanların kıymetini bilip mutlu olmak varken sürekli başkalarında olanlara odaklanıp mutsuz olmayı tercih etmemiz